“Lichtjes in het donker” is voor mij altijd en moment van bezinning. Even stil staan bij hen die we moeten missen. Wie ze waren en waarom we ze missen.
In het donker heeft het iets speciaals. Maar ook vandaag, bij daglicht waren de fijne herinneringen er.
Even samen met de kinderen gedichten gelezen en gekletst over onze dierbare overledenen.
Organisatie bedankt! Desondanks hoop ik voor volgens jaar weer op een traditionele “Lichtjes in het donker”.
Geef een antwoord